Ik maakte kennis met het werk van Glendon Nickerson tijdens een Art Talk in de MLB Galerie in Amsterdam. Glendon gaf een mondelinge toelichting bij de tentoonstelling ‘The Social Fabric’ in drie/vier delen. Tussendoor liepen we naar zijn schilderijen om er nog eens precies naar te kijken.

Glendon maakt abstract en figuratief werk, het abstracte werk voert de boventoon. Het abstracte werk bestaat uit composities van lijnen die in rijen naast elkaar, recht of gebogen, met elkaar uitgroeien tot een thema of vorm. Hij noemt dit Stripeline art. Hij bedacht deze term in 2007 toen hij met zijn site begon. Er is meestal geen vooropgezet idee: het werk ontstaat werkendeweg als vanzelf vanuit het onbewuste, de intuïtie, de herinnering of verbeelding.

Glendon Nickerson groeide op in de staat New York in de jaren ’70. Hij studeerde communicatiewetenschap aan Boston University en daarnaast kunst aan verschillende kunstacademies, onder andere het Massachusetts College of Art, de Boston University School of Fine Arts en het deCordova Institute. Hij was een jaar in Afrika, Kenia onder andere, en was daar onder de indruk van de mooie veelkleurige kleding van vooral de vrouwen. Het deed hem denken aan de kleuren van New England in de herfst, het felle rode, oranje en geel van de bomen. Glendon:  “De kleuren zijn als een orkest.”

Eenvoud

In Glendon’s Stripeline en Line Art tekeningen zien we natuur, dieren, mensen en door de mens gemaakte symbolen en objecten als straten, auto’s, kanalen en gebouwen.

Glendon: “De term Stripeline wordt gebruikt als de strepen of lijnen zijn geschilderd in rijen. De rechte en gebogen strepen en lijnen gaan een patroon vormen van aanliggende (adjacent) en naburige (adjoining) lijnen. Het kan op verschillende manieren worden aangepakt. Het basisprincipe van de stripeline techniek is gewoon beginnen met het schilderen van strepen en lijnen op een doek en dan, al voortgaande, verschijnt er een thema of een vorm.”

Vaak blijkt die vorm iets te maken te hebben met het onbewuste, de intuïtie, de herinnering of de verbeelding. Glendon: “Voordat ik met het abstracte werk begon, stelde ik mezelf de vraag: ‘Hoe kan ik een beeld in zijn pure vorm, zijn basisvorm, vastleggen?”

We maken onze samenleving hopeloos gecompliceerd door oude tradities en patronen of elementen daarvan te volgen terwijl er ondertussen een hele moderne wereld is ontstaan, waarin die tradities en patronen niet meer passen, aldus Glendon.  “Hierdoor kunnen mensen soms niet meer met elkaar communiceren en elkaar accepteren. Waarheden of tradities blijken in de loop van de tijd niet zo hard en definitief te zijn. En tegelijkertijd blijken er meer waarheden te zijn dan ooit.”

Stripeline versus Line Art  

Glendon wilde zich daarom toeleggen op de eenvoud. Al denkende over hoe de basisvorm in een beeld vast te leggen ontstond – als vanzelf – de stripeline.

De stripeline is een vorm van Line Art. In Line Art hoeven de lijnen niet parallel te lopen (zie Facebookgallery). Glendon wil dat onderscheiden met stripeline, aanliggend (parallel en apart), of naburig (aangrenzend). Glendon: “Zo zien ook de bouwstenen van het leven er uit, zoals het DNA, patronen die we zien in bomen, sneeuwvlokken, rotsformaties, oceaangolven, beweging van de planeten, etcetera.”  Soms zijn de aanliggende lijnen ook naburige lijnen, zoals in ‘Yellow Line‘ (afbeelding 14) en ‘Synchronicity‘ (afbeelding 5).  En soms of het een óf het ander. Bij voorbeeld in ‘Swimmers’ (afbeelding 3). ‘Hummingbird’ (afbeelding 2)  en ‘Traffic’ (afbeelding 4) zijn voorbeelden van objecten in hun meest pure aanliggende stripeline vorm.

Om terug te komen op de waarheid: soms beweegt die waarheid zich tussen wat hij oorspronkelijk bedoelde en wat hij eraan toevoegde of veranderde. “Soms is het ook wat ik zelf zie in een vorm of een compositie. Dan blijken sommige mensen er iets anders in te zien. En soms zien heel veel mensen er iets in, terwijl dat niet mijn idee was. Op dat moment neemt het onbewuste de regie over en resulteren de stripelines in vormen die een eigen leven hebben, los van plannen of bedoelingen.” Een voorbeeld  van dat laatste zijn ‘Swimmers’  en ‘The Listening’ (zie website).”

Diepteperspectief

In ‘Traffic’ veranderde hij de witste strepen om ze te laten lijken op een straat en voegde hij een paar cirkels toe als stoplicht. “Het oorspronkelijk beeld begon ik met auto’s in de straten te zien vanuit het dak van een wolkenkrabber. Ik heb het nog wat aangepast om het beeld duidelijk te maken.”

Zaken eenduidiger maken, terugbrengen tot een eenvoudige vorm, dat is zijn centrale thema. “Er is zo veel verwarring over wie we zijn, hoe we hier kwamen, hoe het sociale en politieke zich over duizenden, miljoenen jaren heeft ontwikkeld. Daarom is het goed stil te staan bij het meest eenvoudige. Want dat vertelt vaak de waarheid. Van daaruit kun je bijvoorbeeld het meest recente DNA van archeologische opgravingen die ons vertellen over de menselijke migratie en evolutie bestuderen. Of de ongelofelijke nieuwe ontdekkingen van ons zonnesysteem en het heelal. Het heeft bijna allemaal met aanliggende of naburige patronen te maken.“

Stripeline is een gemakkelijke en effectieve manier om door middel van patronen en gradatie diepteperspectief in het werk te brengen (zie afbeelding 6, ‘INTO‘ en 2, ‘Hummingbird‘). Met de driedimensionale aanpak van Stripeline kunstkrijg je grip op de golfbeweging van planeten, kometen, sterren, zonnesystemen en sterrenstelsels, zegt hij.  “Sommige van de eerste voorbeelden van aangrenzende Stripeline kunst ervoer ik als golfbeweging, zoals de aarde om de zon draait, in gebogen lijnen, door de donkere ruimte.” Zie ook ‘Yellow Line’ (afbeelding 14). De patronen zijn organisch en laten de gradatie van natuurlijke elementen, zoals lichte en donkere materie en zwaartekracht, zien.

The Social Fabric

Nadat hij een tijd bezig was met stripeline werken vroeg hij zich af hoe hij de sterkste licht/kleur combinaties kon maken. “Ik was verbaasd over de kracht van de licht – en kleureffecten. Die zorgen voor een diepteperspectief zonder extra toevoegingen.  Dus ging ik door op mijn zoektocht naar nieuwe manieren om strepen en lijnen te maken en te combineren. Ik wilde iets nieuws, uitbreiden, en tegelijkertijd de ervaring met kleur versterken.” Zo kwam de ‘social fabric’ techniek tot stand.

‘The Social Fabric’ (afbeelding 1), was ook het thema van zijn tentoonstelling in de MLB-galerie. “Er komen sterke beelden uit voort en het laat zien hoe kleuren elkaar aanvullen en, tegen elkaar afgezet, elkaar sterker maken als er een soortgelijke maar wel tegengestelde gradatie van licht naar donker is in smalle, meer stippelachtige strepen. Iedere verfstrook zit tussen een stip en een streep in.”

Hij ontwikkelde ook ‘weeftechnieken’ waardoor de intensiteit van licht en kleur sterker werd. “De gradatie heeft een natuurlijk en concreet 3D effect en kan op veel manieren worden toegepast, zoals onder andere te zien is op The Weaving(afbeelding 11 en 12). Er kan nog veel onderzocht en gevonden worden.”

Complex en simpel tegelijk

Als er stripelines zijn die worden omringd door andere vormen, vallen de effecten van de lijnen sterker op. Bijvoorbeeld in ‘Blocking Light’ (afbeelding 9) en een paar werken met veel objecten uit de ‘Urban Formation’ (afbeelding 12) serie. “Je ziet maar een stripeline kleurgradatie die zorgt voor de balans en de kracht van de hele compositie.”

Daarnaast ontwikkelde hij de ‘wave’ / golf techniek. Het is te zien op voorpagina van Glendon’s website, ‘Catch a Wavelength’ en ‘Yellow Line’ (afbeelding 14), en verder op de site ‘Scraper’ (website) en ‘Synchronicity’ (afbeelding 5).  Een ander voorbeeld is ‘Sunrise at Seacoast Village‘ (afbeelding 10), met het water effect. “Als je de aanliggende  (adjacent) stripeline-techniek en de wave / golftechnieken combineert krijg je interessante combinaties. Zie bijvoorbeeld ‘The Weaving‘, afbeelding 11).”

Zijn werk wordt steeds complexer. “Daarin lijkt het op de natuurwetenschappen die ons zo veel meer weten te vertellen over het universum en de evolutie en de menselijke migratie. Het is complex en simpel tegelijk. Ons zonnestelsel beweegt met een snelheid van 800.000 kilometer per uur door de Melkweg en we merken er niks van. En toch werkt dit door op mensen.” Glendon denkt dat de zwaartekracht een sterke rol speelt in onze droombeelden bijvoorbeeld.

Figuratief werk en de Skidoodle serie

Naast abstracte kunst maakt Glendon ook figuratieve kunst. Een jaar of drie geleden begon hij er mee. Hij maakte potloodschetsen van Amsterdamse huizen en gevels en schilderde bloemen en tuinen. Maar de stripeline technieken  zijn het belangrijkst . “Dat is sterk en daarin ben ik het meest ontdekkend bezig. Ik moet de schilder die zó de diepte is ingegaan met streeptechnieken nog tegenkomen Er zijn wel een paar schilders die iets soortgelijks deden, maar waarschijnlijk niet op basis van de technieken die ik heb ontwikkeld.”

Na een reisje naar Venetië begon hij een nieuwe serie: de Skidoodle serie. Een doodle is een tekeningetje dat je maakt als je je zit te vervelen, bijvoorbeeld bij een vergadering (‘Esoterica‘, afbeelding 8). “Het begon heel eenvoudig, maar er kwamen er meer en er zat ontwikkeling er in. Er bleek een onverwachts diepte-effect, bijvoorbeeld in ‘Resemblance’ (afbeelding 7) waar het blauwe vierkant naar achteren verdwijnt en de rode lijnen opkomen. Hij begon de serie met viltstift, later kwam er acryl bij. Het optische effect is vaak duidelijk te zien.

Sport

Glendon’s familie had een tweede huis in de heuvels van Vermont. Daar zaten ze alle weekends, en ook in de wintervakanties. Glen deed aan acrobatisch skieën. Hij maakte in de jaren ’70 en ’80 deel uit van het Freestyle ski team en deed daar aerial, ballet en moguls. Hij was ook lid van een race ski team. Hij gaf daarnaast les, in Mt Snow, Vermont. In Val Frejus, Frankrijk, gaf hij skiles aan Nederlanders.

New York City en vooral ook Amsterdam, waar hij sinds 1991 woont hebben grote invloed op zijn werk. De stedelijke omgeving met zijn pleinen, parken en grachten, maar ook architectuur inspireert hem tot het creëren van steeds nieuwe vormen. Het zijn patronen die het leven en ervaringen in de grote stad weerspiegelen.

Als filosofische afsluiting zegt Glendon: “In de loop der eeuwen hebben we veel vormen van communicatie ontwikkeld, schilderen is mogelijk de alleroudste. Er is veel meer te ontdekken. Van de wereld, het Universum, maar ook in Stripeline Art.”

http://www.nickersongallery.com/
https://www.facebook.com/Glendon-Nickerson-Gallery-213031645445208/