Ritme en Ruimte

Paul Bunnik, objecten & Caroline Hennephof, schilderijen

Deze maand twee heel verschillende kunstenaars qua materiaal, techniek en sfeer. Waar Paul Bunnik zijn objecten en borduurwerken vormgeeft in ritme en detail met geometrische vormen en heldere kleuren, richt Caroline zich in haar schilderijen van lege, kalmerende landschappen in meer zachte kleuren op het creëren van diepte en ruimte. Is het geheel meer dan de som der delen?

Paul Bunnik
‘Rond de eeuwwisseling deed ik een cursus meubel stofferen. Daarna heb ik een aantal oude meubels een make-over gegeven en zelf meubels ontworpen en gemaakt. Hierbij werkte ik met MDF-hout.
Later merkte ik dat je MDF op meerdere manieren kan toepassen. Hierdoor kon ik een eigen stijl ontwikkelen in het bewerken van en het schilderen op MDF.
Het laatste jaar ben ik me ook bezig gaan houden met borduren. Ik bleef hangen in de “koninginnensteek”, een dubbele kruissteek. Het is een prima steek. Ik ontwerp mijn borduurwerken ermee. Ook deze zijn op de expositie te zien’.
Wat ik zo fijn vind aan borduren is dat je het in de winter kunt doen. Voor schilderen heb je daglicht nodig.’

Caroline Hennephof
‘In 1993 volgde ik mijn eerste schildercursus. Vlak daarna ging ik op schildervakantie in Italië. Ik leerde daar kijken en eenvoudig beginnen: met een potlood bij een muur, boom en schaduw. Er volgden cursussen op het gebied van modeltekenen, schilderen met acryl en schildervakanties in Spanje en op Kreta.
Het liefst schilder ik buiten. ’s Winters, binnen bij de kachel, schilder ik naar eigengemaakte foto’s of ik schilder een schilderij van iemand anders na en verwonder mij en leer…
Ik werk graag in het Amsterdamse Bos. Veel schilderijen in deze tentoonstelling zijn ontstaan vanuit mijn enthousiasme voor de veelzijdigheid en schoonheid van het Bos’.