Deelnemers vertellen het zelf

Na het overlijden van mijn man, anderhalf jaar geleden, ben ik begonnen met diamond painting. Dat is een soort borduren met steentjes. Met een speciale pen plak je de steentjes volgens het patroon op het doek. Het is erg ontspannend. Je bent bezig en de tijd vliegt voorbij. Elke middag doe ik dat, elke dag een klein stukje. Ik heb al heel wat van die schilderijen thuis aan de muur hangen.

Twee jaar geleden ben ik begonnen te aquarelleren, maar ik maak ook zeefdrukken en fotografeer eigenlijk al mijn hele leven.

Voor deze expositie heb ik me ermee beziggehouden om met enkele aquakleuren beweging uit te beelden en daarna met verschillende kleuren en uiteindelijk steeds abstracter uit te werken. Zo is de serie Beweging ontstaan.

Vorig jaar exposeerde ik voor het eerst mijn werk in de buurtexpo. Ik vond het toen wel een uitdaging, maar ik heb ervaren dat het leuk is om je werk aan de muur te zien hangen en daar reacties op te krijgen.

Het is begonnen met stapels mooie pagina’s uit het Parool die ik bewaarde omdat het zonde was om ze weg te gooien. Met die stapels ben ik op een regenachtige dag aan de slag gegaan en zo zijn langzamerhand de collages ontstaan. Gewoon omdat ik er veel plezier in had. Inmiddels ben ik er meerdere dagen per week mee bezig en is het onderdeel van mijn leven geworden.

Sinds het Parool er begin maart van dit jaar aandacht aan heeft besteed heb ik ook een Facebookpagina en treed ik er meer mee naar buiten. De buurtexpositie is de eerste expositie waar ik aan deelneem. Van elke verkochte collage gaat € 50 naar de Regenboog Groep in Amsterdam.

Ter informatie: Sommige mensen kunnen van het dragen van koper een groenige verkleuring van de huid krijgen. Dit is geen allergische of schadelijke reactie. Het koper reageert dan op de zuurtegraad van je huid. De verkleuring is weg te wassen met water en zeep.

Van origine ben ik fotograaf en in mijn werk zie je die fotografische blik wel terug, denk ik. Ik maak nooit een achtergrond omdat ik het beeld op zich zo interessant vind. Op internet zoek ik naar vogels of andere beesten die ik zou willen fotograferen, maar dan schilder, teken of druk ik ze dus af.

Ik hou van giraffen en van vogels. Van kraaien en kauwen in het bijzonder, zeker sinds ik werken met potlood en houtskool heb ontdekt. Bovendien vind ik het buitengemeen aardige vogels. Vogels staan op een bepaalde manier, kijken op een bepaalde manier, houden hun nek op een bepaalde manier. Daar houd ik van.

In mijn vrije werk gebruik ik kralen om mee te tekenen en schilderen. Ik ga wel uit van een idee of thema, maar reageer op wat er gebeurt, waardoor ik nooit helemaal vast zit aan een ontwerp. Ik laat me leiden door kleur, vorm en structuur. Kraal voor kraal wordt op textiel geborduurd en er worden verschillende weeftechnieken gebruikt. Hierdoor vertelt ieder sieraad een eigen verhaal.

Tijdens deze buurtexpositie laat ik sieraden in verschillende weeftechnieken zien en het collier “See Flora Play”. Bij het maken van dit collier heb ik me laten inspireren door de lente en tuinen. Hiermee heb ik een derde prijs in een ontwerpwedstrijd gewonnen!

Tegenwoordig ben ik vooral een creatieveling op zoek naar mezelf en dat kan heel goed met kunst.

Mijn fotografie is geworteld in een verlangen naar geborgenheid, schoonheid en verbinding. Door de textuur, kleuren, lichtval en een spel met scherpte/diepte hebben mijn foto’s een betoverende sfeer. Eigenheid, levenskracht en kwetsbaarheid zijn belangrijke thema’s in mijn werk. Met mijn foto’s wil ik verwondering brengen.

De serie Verwelken in nabijheid bestaat uit negen foto’s. Zij hebben vrijheid en ruimte nodig en zijn daarom op handgeschept katoenen papier geplakt. De textuur van dit materiaal versterkt de kwetsbaarheid en de kracht van de beelden. Het eindresultaat kan op een tafelezel worden gezet of met een kleine papierklem aan de muur worden gehangen.

Pastelverf en pastelkrijt vind ik het leukst. Met pastelkrijt kun je lekker door elkaar en over elkaar werken. Dan krijg je nieuwe kleuren. Daar kan ik mijn creativiteit en fantasie in kwijt. Ik kan me daar heerlijk bij ontspannen na het drukke werk. In de toekomst zou ik graag schilderen op doek wat meer onder de knie krijgen en betere aquarellen maken.

Ik vind het leuk om mee te doen aan de buurtexpo. Ik wil graag laten zien wat ik al kan. Maar ook wel een beetje eng omdat ik nog zo’n beginner ben.

Sinds enkele jaren is Benerink succesvol als kunstschilder met een eigen pop-art signatuur met vooral een grote afzetmarkt in de VS.

Waarom doet deze internationale professional mee aan de buurtexpositie? ‘Ik exposeer bij de buurtexpo omdat ik het een geweldig initiatief vind en omdat er in deze buurt op dit gebied al zo weinig gebeurt.’

Zoals het materiaal deel uit maakt van een kringloop, zo heeft ook mijn werk zijn kringloop:

ONTSTAAN – BESTAAN – VERGAAN

www.soxnafall.nl

Ik maak werk wat ik zelf leuk vind om te maken. Als anderen het ook leuk of mooi vinden is dat meegenomen. Soms verkoop ik wat (een stuk of 7), het meeste geef ik weg aan iemand die het mooi vindt (een stuk of 25). Het mooie aan kunst maken is het Scheppen. Ik begin met een leeg doek en verf en als ik daar mee aan de slag ga ontstaat er iets wat er daarvoor niet was. Een wonderbaarlijke gebeurtenis!

Mijn stijl is dat ik geen stijl heb of dat ik heel veel stijlen heb. Een paar maanden geleden kreeg ik een heldere droom waarin mij werd uitgelegd hoe ik anders kan gaan schilderen. Het werk met de titel “Nieuw abstract” is daar een voorbeeld van. De andere werken zijn gezichten die onbedoeld tijdens het (nog steeds) intuïtief schilderen tevoorschijn kwamen.
Ik doe aan de buurtexpo mee omdat ik mijn werk graag laat zien. Niemand heeft er wat aan als ze in mijn kelder liggen.

Wat ik laat zien in de buurtexpo zijn kralenkettingen. Die maak ik sinds ik in coronatijd bij het opruimen van een huis een enorme mand met Afrikaanse glaskralen vond. Ze kwamen op mijn pad. Ik heb ze schoongemaakt en gesorteerd. Ze zijn prachtig gekleurd in verschillende groottes. Toen ik ze vond, had ik veel tijd door de corona en wilde ik er wat mee doen. Als de kralen op zijn, dan is het project klaar en hoop ik dat de coronabeperkingen veel minder zijn zodat ik wat meer buiten de deur kan doen.

Het is simpel rijgwerk. De kralen zelf zijn af. Ze spreken voor zich. Welke en wat hoort bij elkaar? Ik vind het zoeken naar mooie kleurencombinaties leuk. En het zoeken naar bijpassende slotjes en rijggaren. Het uitzoeken inspireert.

Mensen die ze zien vinden ze mooi, willen er graag een hebben.

Dit schreef Ojas Th. de Ronde naar aanleiding van de expositie van Yve Dubois in de Thomaskerk in Amsterdam. Met je ogen knipperen moet je misschien ook doen bij haar werk in de buurtexpo. Op het eerste gezicht zijn ze figuratief maar als je goed kijkt komt een abstracte laag tevoorschijn die de werkelijke betekenis van het schilderij uitdrukt.

Yve Dubois: ‘Ik doe mee met de buurtexpo omdat ik in deze buurt woon en van deze buurt houd. Fijn dat er zo’n galerie als MLB bestaat in onze buurt.’