image

Image: dit ene woord verbindt deze vijf kunstenaars van kunstenaarsvereniging De Onafhankelijken die in al hun diversiteit meer gemeen hebben dan je op het eerste gezicht zou denken. Fleer en Van Tour beginnen bij de natuur; Stamperius en Rekers verbeelden iets dat niet naar een uiterlijke werkelijkheid verwijst; Stroetinga en Fleer kenmerken zich door hun intensieve kleurgebruik; Van Tour en Stamperius creëren vormen die iets fysieks suggereren; voor Fleer en Rekers is de lijn van groot belang; en Stroetinga en Stamperius gebruiken in hun werk een zekere metaforiek.

Els Fleer (www.elsfleer.com  /fleerels@xs4all.nl) exposeerde o.a in Parijs, Zaragossa, Kopenhagen en Brussel – maar recentelijk is het vooral IJsland dat haar, sinds ze daar ‘artist in residence’ was, fascineert en blijft fascineren. Wat Fleer hier laat zien is bovendien vrijwel monochroom: lava, vuur en ijs in abstracte schilderijen, die in hun explosieve kwaliteit een echo vormen van het jongste land op onze planeet, met een bodem die steeds zichtbaar in beweging is waar o.m. zwavel uit opborrelt, en waar gletsjers zich tonen in wit en alle blauwen van de wereld – maar Fleer schildert geen landschap maar drukt het als het ware uit als een steeds opnieuw puur begin. Voor haar is Image: oerbeeld.

Marlies Rekers (www.marliesrekers.nl / l.rekers@hetnet.nl) past haar werk aan aan de afmetingen van haar atelier: haar werk is gaandeweg kleiner geworden, en wellicht daardoor zelfs nog intensiever. Rekers laat zich vooral inspireren door o.a. Hendrik Werkman, en haar werk heeft dan ook iets grafisch in de geometrische vormen die zoeken naar een steeds verschillend maar altijd gevonden evenwicht. Ze nummert haar werken, die alle ‘compositie’ heten, en in haar geval is er geen betere naamgeving denkbaar. Haar precieze en vaak gedurfde kleurgebruik draagt bij aan het driedimensionale effect van deze abstracte composities. Als een connotatie van Image op haar werk van toepassing is, is dat: verbeelding.

Rekers bezocht zowel de Rietveld als de Rijksacademie, en dit zal rond haar vijftigste groepsexpositie zijn.

Hannemieke Stamperius (www.stamperius.com / info@stamperius.com) is schrijver, schilder en pijncoach. Hier laat ze enkele van haar pijnabstracten zien. Fysieke pijn is de enige zintuiglijke ervaring die we niet kunnen delen: als ik zeg dat ik pijn heb moet jij me op mijn woord geloven. We kunnen delen wat we ruiken, proeven, zien – maar in pijn staan we alleen.

In het werk van Stamperius zijn pijn en kleur met elkaar verbonden – en ook al kunnen we pijn zelf niet delen: waar pijn zichtbaar gemaakt wordt kunnen we misschien iets herkennen uit de eigen ervaring, zowel met korte (tijdelijke) als met lange (chronische) pijn – en delen wat we zien: weerloosheid, plotseling overvallen worden, transformatie, acceptatie. Image  is hier: abstractie.

Stamperius werkt met veel water, en met media die daarin tot hun recht komen: aquarel, inkt, gouache.