Toespraak Steven Jansen bij de opening op 6 oktober 2019.
Goede middag, hartelijk welkom allemaal,
Laat ik eens beginnen met een citaat. Albert Einstein heeft eens gezegd: “Logica brengt je van A naar B, maar verbeelding brengt je overal”.
Dat is nou precies het mooie van het maken van kunst. Eerst is er niets, dan een vaag idee, een plan, vervolgens een hoop geploeter en gezwoeg en opeens is daar iets wat er voorheen nog niet was. Vandaag zijn we getuige van de verbeelding van Ellen Koning, Lucienne Kaaij, Greet Haasnoot en Erik van Vugt in de vorm van deze expositie. Door middel van hun beeldend werk geven ze ons een inkijkje in hun interesses en ideeën en nemen ons mee in hun belevingswereld.
Zoals we kunnen zien is het werk heel divers. Zowel qua gebruikte technieken als verbeeldingsvorm. Maar wat natuurlijk wel direct opvalt is de overeenkomst in thematiek. Namelijk de “natuur”. Het natuurlijke, het landschappelijke, soms op microniveau en soms op macroniveau.
De tuinimpressies van Lucienne Kaaij kenmerken zich in een kleurenfestijn dat schatplichtig is aan het impressionisme. In de bonte kleurendynamiek zie ik tegelijkertijd ook een soort verstilling.
In het grafische werk van Greet Haasnoot vormen allerlei natuurlijke afdruksels en tekeningen de basis om ons eeuwenoude natuurlijke patronen te laten zien. Je zou ze zelf kunnen beleven in haar kleurboeken voor volwassenen.
De schilderijen van Erik van Vugt lijken wat abstracter van aard. ‘Lijken’ zeg ik, want bij iets langduriger beschouwing blijkt dat het dynamische lijnenspel en kleurenrijkdom toch verrassend realistisch is. We herkennnen er bijvoorbeeld al snel een takkenpatroon in tegen een blauwe lucht.
Ellen Koning ziet haar landschappen als symbool voor gevoelens. Het zijn rake, persoonlijke , soms tere schilderingen. Inspiratie haalt ze dicht bij huis, bijvoorbeeld in wandelingen die ze met vrienden maakt
Samenvattend zeg ik: zoveel diversiteit, zoveel overeenkomst ! deze expositie is een mooie reis !!
Einstein heeft gelijk ; de verbeelding brengt je misschien niet overal ! maar toch wel op heleboel plekken.
Nog een andere overeenkomst tussen de exposanten is dat, zoals u in de uitnodiging hebt kunnen lezen, zij alle vier destijds, 40 jaar geleden, studiegenoten waren aan de docentenopleiding Tekenen van de VL-VU.
De opleiding was gelegen op de eerste verdieping boven de garage van de firma Nefkens op de Anthony Fokkerweg. Jullie weten natuurlijk nog als de dag van gisteren hoe het elke ochtend voor aanvang van de lessen altijd dringen was voor de koffieautomaat, of dat van tijd tot tijd de materialenman met een gieter door de lokalen liep om het synthetisch tapijt wat daar lag te bevochtigen omdat je er anders elektrische schokken van kreeg.
U vraagt zich af hoe ik dit allemaal weet; nou, ik heb dezelfde ook opleiding gevolgd.
Na de opleiding zijn ze allemaal hun eigen weg gegaan om uiteindelijk in het kunstenaarsschap te belanden. Van Lucienne en Erik weet ik nog dat ze in de begintijd samen een atelier deelden in de bloedstraat, hartje rosse buurt van Amsterdam. zij hebben altijd contact gehouden. De anderen troffen elkaar nog tussendoor bij een expositie van een oud docent van de opleiding.
En nu , na 40 jaar, exposeren hier samen met zijn vieren onder de titel ;Vieren!!
Mij dunkt, dat er iets te vieren valt.
Bij het begin van het inrichten van deze expositie drong zich meteen de vraag op; wie gaat waar hangen ? Na een tijdje heen en weer schuiven werd het idee aangedragen om nu eens niet het eigen werk, maar het werk van elkaar te kiezen om het dan vervolgens in clusters van vier bij elkaar te hangen. Dat werd een waardevol proces.
Het had tot resultaat dat er met een hernieuwde blik naar elkaars werk maar ook het eigen werk gekeken kon worden. Een mooie gebeurtenis, waarbij de kunstenaars elkaar opnieuw ontmoeten.
Ik zou graag willen besluiten met nog een citaat, van John Updike: “Een kunstenaar voegt iets toe aan de wereld wat er nog niet was: zonder iets anders stuk te maken.” Dat is op zijn minst een groot goed dit heftige tijdsgewricht.
Het geldt voor jullie allevier; jullie hebben op een positieve manier de wereld weer een stukje mooier gemaakt met jullie kunstwerken. Daarvoor wil ik jullie allen bedanken en tegelijkertijd feliciteren met deze expositie.
Tegen alle aanwezigen zou ik willen zeggen : neem straks rustig de tijd om nog eens goed rond te kijken en te genieten van de kunstwerken en schroom niet om de exposanten aan te spreken en vragen te stellen over hun werk. Ze zullen u graag te woord staan.
Dank u wel.
Voor meer informatie: www.mlbgalerie.nl, www.facebook.com/MLBgalerie